##mailingaanhefachternaam##,

Het is geen moment saai in Den Haag. En dan doel ik niet op wat er in de Eerste en Tweede Kamer gebeurt. Daar beleven we nu uitzonderlijke tijden. De langste kabinetsformatie ooit, de toeslagen affaire, de voortdurende druk van Corona, nieuw leiderschap en dan ben ik nog lang niet compleet.

Wat ik bedoel is de Zuid-Hollandse politiek met als centrum het Zuid-Hollandplein tegenover het Malieveld. In deze Vizier lichten we flink wat onderwerpen uit.

We praten u bij over droge voeten en schoon drinkwater: we staan stil bij de waterschappen, boringen in het grondwater en inklinkende veenbodems. Het thema Wonen wordt belicht over binnen of buiten de bebouwde kom bouwen, wel of niet verdichten, recreatiewoningen en arbeidsmigranten.

Ook staan we stil bij het werk in onze fractie. Wat komt daarbij kijken en hoe doen we dat in de praktijk? Het werkbezoek aan de gemeente Alphen aan den Rijn wordt belicht. Verder zijn we recent aanwezig geweest in de Hoekse Waarde en binnenkort in Goeree-Overflakkee. Werkbezoeken zijn hele mooie manieren om samen te werken en te verbinden. En mocht u op een idee komen: uitnodigingen laten we niet aan ons voorbij gaan!

Ik schrijf dit voorwoord op de dag na dankdag. Ik mocht een preek horen die gemaakt was naar aanleiding van Genesis 8:20. Het eerste wat Noach deed nadat hij weer uit de ark kon, was een altaar bouwen voor de Heere. Na zo’n bijzondere periode. Na vele jaren bouwen op het droge. Na al die tijd tijdens de watervloed opgesloten te zijn geweest met zijn gezin in de ark. Wat moet er door hem heen gegaan zijn? En op de dag dat Noach weer met droge voeten op de aarde kon rondlopen, gaat zijn dank eerst uit naar God. Een offer. En de Heere rook die aangename geur! Een voorbeeld om te volgen! Wij danken dan ook God voor het mooie werk wat wij in de Staten mogen doen.

Nico de Jager, fractievoorzitter

• In 't Vizier
• Verruiming mogelijkheden voor huisvesting arbeidsmigranten
• Niet minder woningbouw bij toestaan permanente bewoning recreatiewoningen
• Column: Gesprek over leefbaarheid
• Uit het waterschap: Waterschappen. Meer dan ooit nodig.
• Grondwaterbescherming: Mijnbouwwet versus Provinciale milieuverordening
• Geborgde zetels verminderen? Overleg dat met de waterschappen!
• Column: Een kijkje achter de schermen van onze fractie
• Op bezoek in Alphen aan den Rijn
• Column: Samen
• Uit de CU/SGP-fractie
• Uit het CU-bestuur
• Colofon

Recente beelden bevestigen nogmaals de slechte woonomstandigheden van veel arbeidsmigranten. Zijn we als CU&SGP alleen daarom blij met de verruiming van de mogelijkheden voor huisvesting van deze doelgroep?

De verruiming van de mogelijkheden van huisvesting van arbeidsmigranten houdt in dat het voor gemeentes mogelijk wordt om tijdelijke huisvesting te realiseren in het buiten stedelijk gebied voor de duur van maximaal 10 jaar.

Er zijn meerdere redenen waarom we deze periode Gedeputeerde Staten meermaals hebben aangesproken om zich hard te maken voor deze doelgroep. Veel arbeidsmigranten zijn namelijk niet geregistreerd in het Register Niet-Ingezetenen van het Basisregistratie Personen. Dit heeft onder andere tot gevolg dat zij geen aanspraak kunnen maken op eventueel benodigde zorg. Die registratie is daarom een vereiste om aanspraak te kunnen maken op een plaats in deze tijdelijke fatsoenlijke huisvesting. Het hebben van deze tijdelijke huisvesting is vervolgens weer van belang omdat ze dan een woning huren van de eigenaar van de huisvesting en niet van de werkgever. Dit betekent dat als het arbeidscontract stopt, de huisvesting daarmee niet automatisch wordt beëindigd. Maar zeg nu zelf: waarom zouden deze harde werkers niet gewoon, net als ieder mens, recht hebben op een woning?

Daarnaast zijn arbeidsmigranten economisch gezien onmisbaar geworden. Hoe kunnen we het bouwen van woningen stimuleren als arbeidsmigranten ons niet helpen? Hoe denken we onze vooraanstaande positie in de (glas)tuinbouw te behouden als we deze werknemers niet hebben? We moeten dus juist investeren in deze mensen. Vanaf het begin van deze statenperiode hebben we daar specifieke aandacht voor gevraagd in de debatten.

Onze input is mede gebaseerd op een goede samenwerking met de lokale fracties van de ChristenUnie en de SGP. Deze regionale specifieke en inhoudelijke informatie is bijzonder welkom. Als fractie maken we een eigenstandige afweging, maar zonder deze regionale informatie wordt dat een stuk moeilijker. Om veel redenen zijn we dus blij dat Gedeputeerde Staten overstag is gegaan om op meer plaatsen tijdelijke huisvesting van arbeidsmigranten toe te staan. Nu dus ook in buiten stedelijk gebied. Daarnaast heeft de gedeputeerde toegezegd de nieuwe aanvragen van benodigde huisvesting met een oplossingsgerichte houding te benaderen.

Wat ons betreft is een oproep aan gemeentebesturen op zijn plaats: kom met concrete plannen, de tijd is er nu voor om te oogsten op het gebied van snelle realisatie van broodnodige huisvesting voor deze hardwerkende medewerkers!

Gerard van de Breevaart, Statenlid SGP

Al jaren is permanente bewoning van recreatiewoningen een discussiepunt. Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland hebben nu criteria opgesteld aan de hand waarvan zal worden bepaald wanneer permanente bewoning wordt toegestaan. “Tussen de oogharen lijkt het een goed voorstel, maar één criterium zal voor veel gemeenten en woningzoekenden een doorn in het oog zijn”, geeft Gerard van de Breevaart (CU&SGP) aan.

Dat de omzetting van recreatieve naar permanente bewoning van recreatiewoningen gevolgen heeft, zal niemand verbazen. Dat geldt uiteraard zowel in positieve als in negatieve zin. Bezitters van een recreatiewoning kunnen na de wijziging gedurende het hele jaar in hun woning verblijven. Soms is daar al jaren op gewacht en gehoopt.

SGP-Statenlid Van de Breevaart: “Het criterium waar onze fractie erg veel moeite mee heeft, is dat de omzetting naar permanente bewoning direct gevolgen heeft voor het aantal woningen dat in een gemeente mag worden gebouwd. Stel dat een recreatiepark van 50 recreatiewoningen wordt omgezet naar permanente bewoning, dan mogen er in de desbetreffende gemeente 50 woningen minder gebouwd worden in de toekomst. Terwijl feitelijk de woningnood niet of nauwelijks minder wordt door de omzetting. Het gaat immers om recreatiewoningen waarvan het overgrote deel al jarenlang permanent wordt bewoond. Dit criterium zorgt er dan ook voor dat de jeugd, spoedzoekers, doorstromers, kwetsbare groepen enzovoorts toekomstige woningen aan hun neus voorbij zien gaan. En dat in een tijd waarin de krapte op de woningmarkt enorm voelbaar is.” Er was voor de fracties van CU&SGP en VVD veel aan gelegen om het desbetreffende criterium gewijzigd te krijgen. Na veel voorbereidend werk van zowel Gerard als Laurine Bonnewits (VVD) is dit gelukt. Oftewel: niet minder woningbouw in een gemeente waar de bestemming van een park wordt omgezet van recreatieve naar permanente bewoning. “We zijn blij dat gedeputeerde Koning toch de stap heeft durven zetten, zeker gezien de sterk uiteenlopende standpunten in de coalitie”, sluit Gerard af.

Gerard van de Breevaart, Statenlid SGP

Hoe ga je de woningbouwopgave halen en zijn er in de regio goede afspraken gemaakt, vraagt een gedeputeerde? De wethouder geeft aan dat ze wat verbaasd was over het feit dat de behoefteraming per regio is aangeleverd. Onderling in de regio zijn er wel afspraken gemaakt. Als gemeente balen we van de hoeveelheid sociale huurwoningen die we moeten realiseren. In onze gemeente is er zo’n grote vraag niet en zo lopen we het risico dat het dorp zijn karakter verliest. De gedeputeerde geeft aan dat de nood in de steden hoog is. Daarnaast wordt de vraag naar sociale huur alleen maar groter, wordt eraan toegevoegd. Dat zorgt voor nog grotere financiële zorgen bij woningcorporaties. En koop, koop wordt wel gerealiseerd door de ontwikkelaars, die hebben wel geld genoeg. Nu we het er toch over hebben: er is geld beschikbaar hé, voor sociale huur. Ennuh, als het geld op is, dan regel ik bij Provinciale Staten wel meer geld, daar lijkt voldoende draagvlak voor te zijn. En trouwens, niet buitenstedelijk hè, alleen verdichten. Het gezicht van de wethouder fronst zich, moeten we dan al het groen in gemeenten oplossen? We hebben geen stadse voorzieningen! En daarbij, dat betekent in één plaats dat de ouderen die vanuit het verzorgingstehuis oversteken en lekker in het groen hun kleine rondje kunnen doen dat niet meer kunnen doen. Dat vinden wij echt onmenselijk. Ook qua duur van het ontwikkelen van zo’n binnenstedelijke locaties is het toch niet aantrekkelijk? Dan komt er een heel duidelijke reactie vanuit de gedeputeerde: “alles beter dan buitenstedelijk”. Buitenstedelijk kan namelijk allemaal groen heten, dus daar moeten we niet aankomen.

Zou een gesprek tussen een gedeputeerde en een wethouder zo lopen? Op basis van de resultaten tot nu toe zal bepaalde inhoud van bovenstaand gesprek mogelijk kunnen zijn. Helaas wat mij betreft. Op meerdere onderdelen vind ik het niet provincie Zuid-Holland waardig, zoals er nu vanuit Gedeputeerde Staten wordt gestuurd. Geen oog voor kernen, geen oog voor bouwen naar behoefte per plaats, onvoldoende maatwerk en onvoldoende oog voor de menselijke maat. Een dorp is geen stad en buitenstedelijk is niet per definitie natuur of landbouw. Daarom is het des te belangrijker om onderstaande ingezette koers door de fractie op wonen te continueren en waar mogelijk uit te breiden met moties en amendementen. Sommige punten moeten aangepakt worden. Niet generaliseren, niet alle dorpen overspoelen met instroom vanuit andere dorpen en steden, maar:

1. investeer in relaties met gemeenten. Te vaak horen we van een verstandhouding waar resultaten niet beter van worden.
2. zorg voor leefbaarheid binnen stedelijk gebied en stop met het alleen maar verdichten van binnenstedelijk gebied.
3. benut mogelijkheden in buitenstedelijk gebied.
4. bouw naar behoefte van een plaats en niet per se wat wenselijk is vanuit een stad gezien.
5. zorg voor doorstroming op de woningmarkt met de bouw van het juiste segment.
6. help gemeenten met het herstructureren van wijken waar nu grote zorgen zijn omtrent sociale veiligheid.
7. denk mee met regio’s hoe huisvesting het beste vormgegeven kan worden om werknemers te kunnen behouden dan wel te werven voor bepaalde midden en klein bedrijven of (maak)industrie in die regio.
8. maak desnoods regels om woningcorporaties en gemeenten te verplichten om voldoende woningen beschikbaar te stellen voor de Kwetsbare Groepen.

Het kan niet zo zijn, dat wij als provincie Zuid-Holland de oorzaak zijn dat plaatsen en misschien wel geheel Zuid-Holland over enkele jaren onherkenbaar is geworden voor binnen- en buitenstaanders. Daarom zet de CU/SGP-fractie zich in voor bovenstaande punten.

Gerard van de Breevaart, Statenlid SGP

Wat moet een Utrechtse (Stichtse) waterschapper in Zuid-Holland? Het antwoord zal bij velen bekend zijn: de grenzen van de waterschappen trekken zich niets aan van provinciegrenzen. Een klein stukje van het werkgebied van Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden ligt in Zuid-Holland. Denk aan de stad Schoonhoven. En daarom mag ik nu iets schrijven in een Zuid-Hollands periodiek.

Samenwerking

De grenzen tussen de waterschappen zijn gelukkig dun: samenwerking is, zeker in het westen van Nederland, gewoon broodnodig. Denk aan de aanvoer van voldoende zoet water voor bijvoorbeeld de teelten rond Boskoop. Dat water komt via de Utrechtse waterschappen in Zuid-Holland terecht. En zo hoort het natuurlijk ook. Toch kan er wel concurrentie zijn tussen waterschappen. Denk aan periodes van zeer grote regenval. We zien dat de laatste jaren flink toenemen. Dan gebruiken de waterschappen vaak gemeenschappelijk afvoerwegen, bijvoorbeeld het Amsterdam-Rijnkanaal voor het overtollige water. Maar inmiddels is wel duidelijk dat wanneer de aanliggende waterschappen dat tegelijk gaan doen er veel te veel water naar zo’n afvoerweg toe gaat. Dat moet dus geordend worden. Het overtollige water moet dan gebufferd worden. En dat graag binnen het eigen werkgebied, uiteraard.

Deels gelijksoortige problemen

De Zuid-Hollandse waterschappen hebben een probleem gemeenschappelijk: de veenweidegebieden. Door het kunstmatig lage peil ten behoeve van de landbouw in die polders klinkt de veenbodem in. Of beter: deze erodeert, lost op in de lucht. En dat geeft een forse CO2-uitstoot. Bovendien moeten de peilen om de zoveel tijd wéér verlaagd worden, omdat – jawel, de bodem blijft zakken. Met alle macht en veel techniek wordt het proces vertraagd, bijvoorbeeld door onderwaterdrainage. En blijven pompen. Technisch is dit nog wel een tijd vol te houden. Maar het wordt wel steeds kostbaarder. Daarnaast nemen we sinds nog niet zo lang ook de wateroverlast en de CO2 problematiek serieus. Alle reden dus om na te gaan denken over de toekomst van de Veenweiden. Moet er overal wel geboerd blijven worden waar het nu gebeurt? Waar laten we overtollig water bij langdurige forse regenval? Vragen die op het politieke bord liggen bij provincies en gemeenten. Maar waar de waterschappen, ook samen, beslist hun deskundige stem moeten laten horen. Om zo te komen tot een toekomstbestendig beleid.

Kees van Kranenburg, lid Algemeen Bestuur Hoogheemraadschap de Stichtse Rijnlanden, Fractie ChristenUnie

Winning van geothermie levert duurzame warmte en energie op, dat is een goede zaak. Maar we moeten wel zorgen dat we grond -en drinkwater goed beschermen. Boringen kunnen watervoerende lagen in de aarde vervuilen die we gebruiken als drinkwaterbronnen. De regels voor bescherming van grondwater hebben we in de Provinciale Statenvergadering van 13 oktober jl. vastgesteld via de nieuwe Provinciale milieuverordening Zuid-Holland 2021. Intussen verleent het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK) zoekvergunningen geothermie die in Zuid-Holland deels grondwaterbeschermingsgebied beslaan. In de commissie Klimaat, Natuur en Milieu heb ik dit aangekaart. Gedeputeerde Staten (GS) gaan inderdaad in gesprek met het ministerie van EZK, want onze Provinciale milieuverordening staat boringen in grondwaterbeschermingsgebieden niet toe. De toepassing van de Mijnbouwwet en Waterwet vraagt mijns inziens om een goede afstemming op zowel rijksniveau (ministeries van EZK en Infrastructuur en Waterstaat) als tussen overheidslagen onderling. Ook heb ik gevraagd om voor gemeenten de gevolgen van het aanwijzen van aanvullende strategische watervoorraden goed inzichtelijk te maken, wat is wel en niet mogelijk in die gebieden? Het college van GS zal hierover informatie verstrekken.

Djoeki van Woerden-Kerssen, Statenlid ChristenUnie

Op 13 oktober is in de Provinciale Statenvergadering het initiatiefvoorstel ‘Aanpassing regelementen Zuid-Hollandse waterschappen’ besproken en geamendeerd aangenomen, ingediend door PvdA, GroenLinks, D66, SP, PvdD, 50PLUS, Groep JA21 en PVV.

In het oorspronkelijke voorstel wordt voorgesteld om de verdeling te wijzigen tussen de categorieën ingezetenen en geborgde zetels van de waterschappen Rijnland, Delfland, Schieland en de Krimpenerwaard, en Hollandse Delta. Het aantal geborgde zetels wordt in dit voorstel vastgesteld op het wettelijk minimum van zeven. Op dit moment hebben deze waterschappen negen geborgde zetels.

Het bestuur van een waterschap bestaat uit verschillende soorten bestuursleden: ingezetenen en ‘categorieën van belanghebbenden’, oftewel de geborgde zetels. De ingezetenen zijn rechtstreeks door burgers gekozen en zij vertegenwoordigen de algemene belangen van de inwoners in het werkgebied van het waterschap. De geborgde zetels worden benoemd door belangenorganisaties en zij vertegenwoordigen de specifieke deelbelangen van bedrijven, boeren en natuurbelangen. Wettelijk is vastgelegd dat het aantal geborgde zetels binnen een waterschap tussen de zeven en maximaal negen mag liggen. Het is aan Provinciale Staten om dit aantal te bepalen. 

Waarom dit voorstel?

Met dit voorstel willen de indieners, naar eigen zeggen, recht doen aan de huidige maatschappelijke verhoudingen. De geborgde zetels zouden te veel zeggenschap hebben in vergelijking met dat van de Zuid-Hollandse inwoner. Met andere woorden, het is niet meer democratisch.

Veelal wordt u geïnformeerd over wát we in de Staten doen, maar hóe doen we dat nu eigenlijk?

De fractie bestaat naast de vijf Statenleden uit een aantal fractievolgers, een fractievertegenwoordiger en de fractieassistent. Regelmatig schuift ook iemand vanuit de besturen van de SGP of ChristenUnie aan. Belangstellenden kunnen een avond meedraaien als ‘gast van de fractie’. (Heb je interesse? Meld je aan via fractie@zuidholland.christenunie-sgp.nl!)

Zo’n 40 weken per jaar zijn we met elkaar elke maandagavond en elke woensdag (de ‘Staten-woensdag’) actief. Verder zijn we ook wekelijks tijd kwijt aan het lezen van de stukken, contacten met de achterban en het voorbereiden van debatten. Af en toe valt er een werkbezoek op een vrijdag. Twee keer per jaar organiseren we een achterbanbijeenkomst ergens in Zuid-Holland. Al met al ben je dan minimaal een dikke 16 uur per week kwijt aan het Statenwerk, al kan je het natuurlijk zo gek maken als je zelf wilt.

Op maandagavond beginnen we met een gezamenlijke maaltijd. Daarna bespreken we de ervaringen van de vorige Staten-woensdag en bereiden we de volgende Staten-woensdag voor.

Een keer in de maand, op een woensdag, is er een Statenvergadering met alle 55 Statenleden en het college van Gedeputeerde Staten. Tijdens de andere woensdagen vinden er debatten plaats in de commissies. Er zijn een zestal commissies.[1] Vaak worden we op woensdagen ook technisch geïnformeerd of vindt er een werkbezoek plaats. Dan vindt er geen debat plaats, maar krijgen we achtergrondinformatie over bepaalde actuele onderwerpen, bijvoorbeeld over de digitalisering van de Omgevingswet. Verder is er op de woensdag ook regelmatig een fractievoorzitters overleg met de commissaris van de Koning als voorzitter.

Twee keer per jaar organiseren we als fractie ‘een dag op de hei’. Uiteraard wel in Zuid-Holland! Op zo’n dag kunnen we wat meer tijd aan elkaar en aan bepaalde onderwerpen besteden. Het versterkt de onderlinge band en geeft ook de ontspanning die soms nodig is.

Als we als fractie bij elkaar zijn, lezen we Gods Woord. Ook beginnen en eindigen we met gebed. Naar aanleiding van het Bijbelgedeelte ontstaan soms mooie gespreksmomenten. Ook dat zijn waardevolle momenten in het Statenwerk!

Nico de Jager, Statenlid SGP

[1] Bestuur, Maatschappij en Middelen; Bereikbaarheid en Energie; Ruimte, Wonen en Economie; Klimaat, Natuur en Milieu; Statencommissie-Onderzoek van de Rekening; Integrale Statencommissie

De fractie bezocht op vrijdag 29 oktober jl. de gemeente Alphen aan den Rijn. Wat was de hoofdboodschap van de lokale ChristenUnie? Binnen bestaand bebouwd gebied kun je niet altijd extra woningen blijven bouwen ten koste van parken en groen in de wijk. Soms is een nieuwe woonwijk buiten bestaand bebouwd gebied misschien nodig. De oplossing voor de verkeersdrukte bij Hazerswoude-Dorp en bij de hefbrug in Boskoop is niet eenvoudig te vinden.

Op vrijdagmorgen 29 oktober hebben Nico de Jager, Gerard van de Breevaart en Arjan Witte op uitnodiging van de lokale ChristenUnie een werkbezoek aan Alphen aan den Rijn afgelegd. We zijn hartelijk welkom geheten door fractievoorzitter Caroline Blom en burgerraadslid Siem Bak en bij de lunch schoof raadslid Michel du Chatinier ook aan.

De eerste stop was de Klompenmaker in Alphen aan den Rijn. Op deze binnenstedelijke locatie worden nieuwe woningen gebouwd. De lokale fractie heeft met het voorstel ingestemd, omdat hier broodnodige zorgwoningen worden gebouwd, maar dat gaat wel ten koste van weer een stukje binnenstedelijk groen. De vaak hoogbejaarde bewoners van het verzorgingshuis en de aanleunwoningen verliezen hun uitzicht en korte wandeling in het parkje en krijgen daarnaast ook last van de bouwactiviteiten. De vraag dringt zich op wanneer de gemeente voldoende binnenstedelijke locaties heeft ontwikkeld, voordat de provincie bouwen buiten het bestaand bebouwd gebied wil overwegen.

De tweede stop is de Zaagmolenweg; ook in Alphen aan den Rijn. We kijken uit over een weiland van de polder Gnephoek. Een mooi uitzicht, maar ook weer niet bijzonder. Aan de horizon een hoogspanningsleiding en links een breed aangelegde weg met de nieuwe Maximabrug. Deze locatie is al heel lang in beeld om een nieuwe wijk te bouwen. De ontsluiting richting Koudekerk is al deels gerealiseerd en voor de ontsluiting richting het centrum is al grond vrijgehouden. Uit de behoefteraming en woonvisie voor de regio Holland Rijnland blijkt behoefte aan een locatie als de Gnephoek waar ruimte is voor grondgebonden woningen. Is de tijd nu gekomen om hier nieuwe woningen te bouwen?

De derde en laatste stop is het centrum van Hazerswoude-Dorp. Dit dorpje wordt doorsneden door een drukke provinciale weg; de N209. Een goede oplossing is er eigenlijk niet en er wordt meer drukte verwacht. Een verdiepte ligging is moeilijk inpasbaar en een tunnel is duur. Na deze stop rijden we over de hefbrug in Boskoop. Het verkeer, waaronder zware vrachtwagens, rijdt dwars door het dorp. Een oplossing voor beide verkeerssituaties is moeilijk. Een aanpak van de bereikbaarheid van de hele regio is nodig. Een derde oeververbinding over de Gouwe als onderdeel van een samenhangende aanpak Beter Bereikbaar Gouwe biedt mogelijk soelaas, maar is een zaak van lange adem. Een nieuwe oeververbinding vraagt bovendien diepe zakken, die de provincie ook niet heeft. Een gezamenlijke lobby richting het Rijk is nodig.

Kortom, voldoende stof tot nadenken voor onze fractie en wij gaan ons bezinnen wat wij kunnen bijdragen aan het oplossen van deze problemen.

Arjan Witte, Statenlid ChristenUnie

Op de smalste plek van de Oude Hollandse Waterlinie in Bodegraven is het verdedigingswerk Fort Wierickerschans gebouwd. Een prachtig fort met een brede gracht, groene verdedigingswallen en een groot binnenterrein met verschillende gerestaureerde gebouwen. Een fort wat overigens nooit een vijandelijke aanval heeft moeten weerstaan. Ik bel dol op oude forten, kastelen en bunkers en was dan ook blij verrast met een uitnodiging van de regio Midden-Holland om daar een netwerkbijeenkomst bij te wonen. Regio Midden-Holland is een netwerk van de samenwerkende gemeenten Bodegraven-Reeuwijk, Gouda, Krimpenerwaard, Waddinxveen en Zuidplas. De locatie ‘een verdedigingswerk’ was op het eerste gezicht niet zo passend. Een heus ‘aanvalsplan’ stond op de agenda. De samenwerkende gemeenten hebben namelijk één lobbydocument opgesteld met welke plannen zij het Rijk en bovenal de provincie gaan benaderen.

Waarom is mijn eerste associatie direct een ‘aanvalsplan’? Twee ervaringen: de eerste van een concreet moment en de tweede is gebaseerd op de afgelopen tweeënhalf jaar. Eén: In een nieuwsbericht van een lokale fractie las ik eens dat de provincie Zuid-Holland ‘iets weer niet goed vond’ om vervolgens uitgebreid te lezen welk belang de provincie daarmee behartigde. De lokale fractie bleek het inhoudelijk eens te zijn met de provincie, maar de toon in het artikel was al gezet. Twee: Gemeenten vinden met enige regelmaat dat de provincie zich ergens niet mee moet bemoeien. De gemeente kan zelf wel bepalen waar wel of geen bedrijventerrein of woningbouwlocatie is gewenst. Tegelijk moet de provincie wel zorgen dat er geen concurrerende ontwikkelingen komen. In mijn beleving spreken gemeenten en provincie, wethouders en gedeputeerden en raadsleden en statenleden te vaak in termen van ‘wij’ en ‘zij’. Ik vind dat jammer. Beide zijn we een bestuurslaag die hun eigen belangen kan en mag behartigen, eigen taken zo goed mogelijk uitvoert en een eigenstandig afweging maakt. Het helpt daarbij niet om deze bestuurslagen tegen elkaar op te zetten. Een mooi voorbeeld daarvan is dat een wethouder zei dat in zijn regio “de provincie nu juist provincie kan en mag zijn”.

Het is mooi dat gemeenten samenwerken om hun belangen actief uit te dragen naar bijvoorbeeld de provincie. Samen met één mond één plan willen realiseren. Het is goed dat ambtenaren en besturen elkaar weten te vinden. En het is goed dat ook volksvertegenwoordigers in gemeenten, waterschappen en de provincie elkaar opzoeken als er iets speelt wat ons allen raakt. De Statenfractie heeft inmiddels bijna alle lokale- en waterschapsfracties van ChristenUnie en SGP bezocht; en ook andersom weten zij ons steeds beter te vinden. Dit zijn waardevolle contacten. 

Een open gesprek over het probleem, de oplossingen en de achterliggende waarden en belangen zal het wij-zij-denken verminderen. Daarvan ben ik overtuigd. En daarvoor moet ikzelf mijn eerste associatie met een aanvalsplan loslaten. Soms kunnen we het eens worden en kunnen we samen optrekken, maar soms ook niet. Dat moeten we van elkaar accepteren en elkaar daarin respecteren. Belangrijk is dat we allemaal het goede, het rechtvaardige blijven zoeken voor onze inwoners. Allemaal geroepen door één God en allemaal met de Bijbel in de hand en handen in gebed. Kom maar op met de lobby; kom maar op met het gesprek!

Arjan Witte, Statenlid ChristenUnie

Noot. Wilt u naar aanleiding van dit artikel met mij of met één van de andere statenleden praten, bel of mail ons! Daarnaast worden er diverse malen in het jaar achterbanbijeenkomsten, algemene ledenvergaderingen en vragenuurtjes georganiseerd waar u meer dan welkom bent.

Digitale vragenuurtje

Graag herinner ik u aan het digitale vragenuurtje op DV 15 november van 19:30-20:30 uur. De uitnodiging hiervoor is 25 oktober aan de CU- en SGP-bestuurders in Zuid-Holland verzonden. U kunt zich met uw onderwerp op vraag nog opgeven!

Digitale achterbanbijeenkomst

Op DV 2 december is een digitale achterbanbijeenkomst gepland. Meer informatie hierover vindt u in de verzonden uitnodiging.

Kom jij het Provinciale Unie-bestuur versterken?

Het PU-bestuur zorgt dat er deelgenomen wordt aan provinciale- en waterschapsverkiezingen, dat er goede kandidaten op de lijst staan, er een ChristenUnie-waardig verkiezingsprogramma wordt geschreven en campagne wordt gevoerd. We ondersteunen de lokale afdelingen in Zuid-Holland en houden de leden op de hoogte van de provinciale politiek. In de nabije toekomst raken de volgende bestuursfuncties vacant: vicevoorzitter, penningmeester en webmaster/privacy coördinator. Wil jij je op een belangrijke, dankbare, doch niet ál te politieke manier inzetten voor de ChristenUnie en de provincie, stuur dan een mail naar secretaris@zuidholland.christenunie.nl.

Algemene ledenvergadering 18 november

Donderdag 18 november om 20:30 (koffie en ontmoeting vanaf 20:00) houdt de Provinciale Unie haar najaarsvergadering, waarvoor alle CU-leden in Zuid-Holland van harte uitgenodigd zijn. De vergadering vindt plaats in De Morgenster, Sterrenlaan 1, Waddinxveen. In het ‘technische’ deel van de vergadering hopen we o.a. de begroting voor 2022 vast te stellen en de selectiecommissies voor de Provinciale Staten- en Waterschapsverkiezingen te installeren. Daarna is er de gelegenheid om in gesprek te gaan met de Statenfractie. Als u de stukken wilt ontvangen, stuur dan een mail naar secretaris@zuidholland.christenunie.nl.

Op de websites van de ChristenUnie Zuid-Holland en de SGP Zuid-Holland vindt u onze contactgegevens en actuele portefeuilleverdeling. Zo kunt u bij elk onderwerp en gemeente of waterschap zien welk fractielid u daarvoor het beste kunt benaderen. Bel of e-mail ons gerust!