Schurvelingenlandschap en zonne-energieveld, een dilemma?
Zandwallen ( in de volksmond “schurvelingen”) zijn een uniek fenomeen in het landschap van het voormalige eiland Goeree. Een zonne-energieveld in dat landschap, tussen die zandwallen, is dat een onaanvaardbare aantasting van dat unieke landschap? Dat was het dilemma dat in de commissie Groen, Water en Milieu op woensdag 1 september aan de orde was.
Laat dat nu toch te verenigen zijn, zo meende de meerderheid van de Statenleden…Van belang bij die afwegingen was er ook geweest te zijn en met eigen ogen te zien wat schurvelingen zijn. Dat hadden de meeste commissieleden, waaronder fractiegenoot Van Dijk en ik, ook gedaan.
Op Goeree is het de gewoonte om perceelsgrenzen en erven niet af te schermen met een sloot of heining, maar met een zandwal. Zandwallen van verschillende hoogten, van 2 tot 5 meter. Dat is een voortdurend proces. Naast gewone zandwallen zijn er ook nog de schurvelingen. De historische schurveling is een zandwal van ongeveer 1,2 meter met daarop elzenbeplanting en ervoor en erachter een greppel. Er zijn er nog maar een gering aantal in die vorm aanwezig, ingewijden zeggen tussen de 7 en 11 stuks. Deze bevinden zich niet op deze locatie.
In Ouddorp staat ‘De Klepperstee’, een groot recreatiecentrum dat ook veel doet aan natuureducatie voor kinderen. De eigenaar had bedacht dat in deze filosofie het aanleggen van een zonne-energieveld goed past, om daarmee op een innovatieve en duurzame wijze alternatieve energie op te wekken. Een fantastische start om te werken aan een CO2-neutrale gemeente!
Het Ministerie van Economische Zaken heeft een subsidie toegezegd voor de door de initiatiefnemer gevonden locatie. Provinciale Staten hebben zich eind vorige jaar vooral ingezet om bij het energiebeleid sterker in te zetten op zonne-energie. De Klepperstee werd door de Statenleden aangemerkt als een goed proefproject en er werd voorgesteld provinciale subsidie vrij te maken voor dit project. De Gemeente Goedereede was het ook eens met de keuze van de locatie en heeft de bestemmingsplanwijziging, zonder bezwaren, afgerond.
Bij het besluit tot goedkeuring hebben Gedeputeerde Staten landschappelijke argumenten echter zwaarder laten wegen en geen goedkeuring gegeven. Het daarvoor gevraagde advies van de Provinciale Landschapsadviseur luidde, dat er wel een beter alternatief is, maar dat de opstelling in dit gebied niet strijdig is met de kwaliteit van het landschap. Zijn advies was dus niet per se negatief.
De Statencommissie van Groen, Water en Milieu was een andere mening dan Gedeputeerde Staten toegedaan, omdat dit toekomstige energieveld, geheel omsloten door zandwallen, geen negatieve landschappelijke effecten heeft. De Statenleden adviseerden Gedeputeerde Staten dan ook om deze zogenaamde reactieve aanwijzing (het besluit om geen goedkeuring te geven) weer in te trekken. Mocht dit niet gebeuren, dan is het voornemen om dit in eerstvolgende Satenvergadering aan de orde te stellen. Er was nog een juridisch argument, dat het terugdraaien van een reactieve aanwijzing niet kan. Met de statengriffie heb ik dit onderzocht. Daaruit bleek dat er inmiddels drie voorbeelden in twee provincies zijn, waar dit al is gedaan. Een van die voorbeelden was zelfs al bij de Raad van State aan de orde geweest.
Gedeputeerde Staten hebben hun besluit in de daaropvolgende vergadering opnieuw besproken en besloten deze aanwijzing in te trekken. Daar hebben wij met tevredenheid en voldoening kennis van genomen. Nu kan ons doel: sterker inzetten op zonne-energie en dat op een landschappelijk aanvaardbare wijze, toch gerealiseerd worden.
Henk van Dieren