Zowel de reiziger als de chauffeurs zijn de dupe van de chaos bij de start van de concessie. Daarom allereerst een woord van dank aan de chauffeurs en het andere personeel dat alles op alles zet om de dienstverlening op orde te krijgen.

En er is verbetering te zien. Vooral in betrouwbaarheid, maar daarvoor is er wel afgeschaald worden in het aantal ritten. Wanneer kunnen de reizigers rekenen op betrouwbaar en frequent vervoer, conform de aanbesteding, vraag ik de gedeputeerde? Wanneer is de boel op orde?

En het is de vraag wat ten grondslag ligt aan die chaos. Qbuzz heeft meer beloofd dan ze kunnen waarmaken. Maar is ‘overpromise, underdeliver’ niet ingebakken in de aanbestedingsystematiek? We zien dat dit leidt tot een stoelendans van concessiehouders. Die van provincie naar provincie hoppen met prachtige beloftes, maar de realiteit is anders.

Daarom is het goed dat er een evaluatie plaats vindt naar de implementatie:

• Het doel van de toegezegde evaluatie is om inzicht te krijgen in hoe de implementatie is verlopen in aanloop naar de start, hoe de start van de concessie zelf is verlopen en om welke lessen we hier uit trekken voor de toekomst.
• Daarmee blijft de gunning buiten schot. Qbuzz heeft destijds het objectief door de selectiecommissie best beoordeelde plan ingediend tijdens de aanbesteding. Maar plannen zijn mooi en papier is geduldig. Is de gedeputeerde ook bereid om deze periode mee te nemen? Bijvoorbeeld om te bezien of bij de gunning een plan voldoende wordt getoetst op haalbaarheid?

Ik probeer mijn kinderen te wapenen tegen oplichting met de eenvoudige regel: als iets te mooi klinkt om waar te zijn, dan is het vaak ook te mooi om waar te zijn.

• Hoe is die realitycheck geborgd in het aanbestedingsproces?
• De reizigersorganisatie wil ook betrokken worden bij de evaluatie. De reactie daarop is wat zuinigjes, bent u ook bereid om hen uit te nodigen om hun visie te delen?