Want na het debacle met het stikstofkaartje van minister Van der Wal, weten we dat dit soort kaartjes een eigen leven gaan leiden. Ze veroorzaken grote onrust en voeden de weerstand in plaats van het draagvlak te vergroten.

En dat zien we nu weer gebeuren. De Provincie zegt gemeenten een helpende hand toe te steken door extra mogelijke locaties in beeld te brengen. Maar door de kaartjes met mogelijke windturbinelocaties voelen gemeenten zich overvallen en komen bewoners in opstand.

En die schade betreurt mijn fractie. Want voor de energietransitie en voor het tegengaan van netcongestie, is het verstandig om stroom zoveel mogelijk in de buurt van de afnemers op te wekken.

Daarvoor is wind op land onmisbaar. Onmisbaar voor de woningen die we willen bouwen. Onmisbaar voor de bedrijven die we in Zuid-Holland willen behouden. Ondernemersvereniging VNO-NCW is daar glashelder over.

Dat is het eerlijke verhaal. En daarmee moeten we werken aan draagvlak. Draagvlak dat nu een enorme deuk heeft opgelopen.

Er lijkt veel verwarring over het proces. Maar laat ik voor de helderheid nog een keer aangeven dat het straks aan Provinciale Staten is om definitief zoekgebieden vast te stellen. Wij nemen dat besluit en niemand anders. Het is aan GS om dat voor te bereiden. Met de input van gemeenten en RES-regio’s.

Laat ik alvast een schot voor de boeg doen. De ChristenUnie is zuinig op ons Groene Hart. Als het gaat om woningbouw, gaan we daar zorgvuldig mee om. Dat geldt ook voor de windturbines.

De ChristenUnie is dan ook blij met het huidige beleid, dat ook in het vorige coalitieakkoord was vastgelegd waarbij plaatsing in het Groene Hart is uitgesloten, maar wel ruimte is om te onderzoeken of bestaande locaties kunnen worden uitgebreid. Het mag duidelijk zijn. Mocht Gedeputeerde Staten met voorstellen om dit beleid te wijzigen, dan staat de ChristenUnie daar uiterst kritisch tegenover.

Dan moet mij nog een zorg van het hart. Er wordt gesproken over windturbines met een tiphoogte van 240 meter. Maar voor de afstanden tussen de grens van het zoekgebied en windturbine gevoelige objecten is in de OER slechts 400 meter aangehouden. Dat is minder dan twee keer de tiphoogte.

• Hebben we de lessen geleerd van het rapport van de Rekenkamer over het windpark Spui?
• Niet voor niets deed de Rekenkamer aanbevelingen over wendbaar normeren, over een maximale geluidnorm voor absoluut geluid aan de gevel?
• Doelbereik lijkt voor op te staan, maar hoe wordt er invulling gegeven aan het voorzorgsprincipe?